Hoe maak jj je business sociaal? Kom naar het Sprout-event Social Entrepreneurship – members only!
‘Deze prijs levert natuurlijk veel publiciteit op en is een belangrijke bevestiging dat we goed bezig zijn’, reageert een blije Van de Zand vanuit zijn standplaats Gurgaon, met 2,5 miljoen inwoners een van de grootste satellietsteden van Delhi.
In dit soort uitdijende stedelijke gebieden, waar 25 jaar geleden nog amper niemand woonde, zit de doelgroep van Janta Meals: fabrieksarbeiders die 100 tot 200 euro per maand verdienen.
De publieksprijs helpt ook bij de gesprekken met potentiële investeerders; het bedrijf is op zoek naar groeigeld om ook buiten de regio Delhi maaltijden te kunnen leveren. Daarvoor wordt onder meer een fonds opgezet waarmee lokale ondernemers een restaurant kunnen opzetten.
Straatverkopers
De tot jurist opgeleide Van de Zand kwam twee jaar geleden in India terecht als business developer bij Enviu, een Nederlandse incubator voor sociale ondernemingen. Van de Zand werd gegrepen door een pitch van een Indiase investeerder die een oplossing wilde zien voor het feit dat de meeste mensen in Gurgaon geen toegang hebben tot goed en betaalbaar eten; zij moeten zich vaak behelpen met onhygiënisch en eenzijdig voedsel van straatverkopers.
Het concept heeft zich de afgelopen twee jaar bewezen: Janta verkocht deze maand tot nu toe al 150.000 maaltijden en groeit deze maand naar een omzet van 40.000 euro. Aan het einde van dit jaar wil Van de Zand 4,2 miljoen maaltijden hebben verkocht en een omzet van 700.000 euro hebben gegenereerd.
Janta Meals telt inmiddels 25 vestigingen. Sinds kort wordt er ook geleverd aan grotere partijen zoals scholen en bouwplaatsen, waarvoor het bedrijf gebruik maakt van de enorme keukens van partner Akshaya Patra, een grote Indiase ontwikkelingsorganisatie die door heel India schoolmaaltijden verzorgt.
30 cent
Een volledige maaltijd kost bij Janta Meals 20 rupee (ongeveer 30 eurocent). Dat is minder dan mensen gemiddeld kwijt zijn aan eten op straat en kost twee tot vier keer minder dan eten in een van de dhabbas (lokale restaurantjes). Janta Meals onderscheidt zich ook met zijn menukaart: 3 keer per dag verschillende items, die weer van dag tot dag veranderen. ‘Dat zie je hier verder nergens’, zegt Van de Zand.
De grootste uitdaging is het opzetten van de supply chain, vertelt Van de Zand. ‘Zodat we elke dag op tijd warme en goede kwaliteit eten kunnen verkopen. Omdat onze prijzen zo laag liggen, moet het allemaal super efficiënt.’
Omdat onze prijzen zo laag liggen, moet het allemaal super efficiënt
Want goed eten voor weinig geld, dat wil iedereen wel. ‘Maar de uitdaging is om het op het bord te krijgen. Zeker als het buiten 40 tot 45 graden is.’ De ondernemer boekte naar eigen zeggen op dat gebied al veel vooruitgang, ‘maar we zijn tegelijkertijd hard gegroeid’.
Bij het onderwerp ‘logistieke’ problemen komt ook de Indiase politie om de hoek kijken: die houden af en toe rickshaws aan om geld af te troggelen. ‘Ik heb alle chauffeurs verboden om dat te doen. Maar dan laat de politie de chauffeur gewoon 2 uur wachten tot het eten bedorven is. Dit probleem wordt iets minder nu ze ons beter leren kennen, maar het gebeurt nog steeds.’ Ook zijn er af en toe chauffeurs die het eten voor eigen gewin verkopen aan anderen.’
Nederlander
Als Nederlander heeft Van der Zand naar eigen zeggen een voorsprong: ‘Ik heb geen culturele en sociale achtergrond die mij kan beperken.’ Dat is iets wat in het nog relatief traditionele India nogal nauw luistert. ‘Als je als goede familie uit een goede kaste komt, dan is er niet echt een hoge bereidheid om te praten met mensen uit lagere kaste.’
Ik heb geen culturele en sociale achtergrond die mij kan beperken
Die houding is ook te merken wanneer investeerders een restaurant willen zien. ‘Dan zie je een enorme onwennigheid om met de mensen die in het restaurant zitten te praten en dingen te vragen als ‘hoe vaak kom je hier eten, wat is je achtergrond?”
Een meer welgestelde Indiër zou zich niet snel vertonen in een sloppenwijk. ‘Maar voor mij maak het niet uit of iemand een sloppenwijk woont of een gewone buurt, ik kom overal.’
Ondernemers die zich ook willen wagen aan een avontuur in India raadt hij aan goede partners te vinden. ‘Ik heb met Apeksha Porwal gelukkig een hele enthousiaste co-founder gevonden. Ten tweede heb ik een enthousiaste investeerder met een groot netwerk, dat helpt enorm. We hebben dit echt met z’n drieën gedaan.’
