In onze Ambassadeurs-reeks spreken we innovatieve ondernemers, die zichzelf bewezen hebben en Nederland kleur geven. Hoe zag hun weg naar de top eruit?
Van Eijkelenborg heeft er een druk jaar opzitten. In 2016 werd ze verkozen tot Zakenvrouw van het Jaar. Het bracht haar bij het Torentje en bij koning Willem-Alexander op de koffie, maar vooral was het ook een jaar vol interviews en spreekbeurten. “Veel jonge ondernemers vroegen me om advies”, zegt Van Eijkelenborg. “Ze vroegen me dingen als: op welke klanten moet je wel en niet richten? Wie zet je bij een stand neer als je op een beurs gaat staan? Leuk is dat. Op dit soort momenten merk je dat je inmiddels best veel ervaring in het vak hebt.”
Van Eijkelenborg nam het bedrijf Difrax in 1999 van haar ouders over. In de tussentijd heeft ze de onderneming in kekke babyflesjes en fopspeentjes laten uitgroeien tot een internationaal opererende, winstgevende onderneming met dertig werknemers (23 fte). “Ik denk dat ik een goede combinatie van mijn ouders ben”, zegt de ondernemer, die overigens weigert omzetcijfers te delen. “Het lef en ondernemerschap heb ik van mijn vader geleerd en van mijn moeder heb ik de discipline gekregen om er elke dag weer voor te gaan.”
Wanneer begon je als ondernemer en hoe zagen de begindagen eruit?
Een goed product mag ook mooi zijn, vind ik
“Ik zat al twee jaar in loondienst bij het bedrijf van mijn ouders, toen ik Difrax in 1999 voor 100 procent van hen overnam. Ik kwam in een wereld terecht van roze en lichtblauwe, ietwat truttige kinderproducten. Zelf kwam ik uit de modewereld en dacht: dit moet moderner kunnen. Ik begon vragen te stellen. Waarom was een fopspeen bijvoorbeeld in die vorm, en een fles in gewoon recht? Omdat we dat al 40 jaar zo doen, kreeg ik te horen.”
“Ik besloot in te zetten op mooiere producten. Het is altijd mijn drijfveer geweest om een beter en aantrekkelijker product te maken. Een goed product mag ook mooi zijn, is mijn stelling. Als ik naar de babymarkt kijk, zie ik echter veel lelijke producten. Over het uiterlijk is niet nagedacht, want het is zogenaamd medisch doordacht. Dan staat de merknaam bijvoorbeeld heel groot op de fles geschreven. Daar heb ik zelf een hekel aan. Ik loop bijvoorbeeld ook niet rond met truien met een groot logo erop. Ik ben dat gaan aanpakken bij Difrax. Daar lagen de kansen.”
Wat vond je als ondernemer de grootste uitdaging?
Ik heb niet zoveel geduld
“Naast het verbeteren en mooier maken van het product, wilde ik met Difrax ook internationaal ondernemen. Ik dacht: hoezo Nederland? Het moet groter kunnen dan dat. Toch heb ik internationaal ondernemen wat onderschat. Een merk buiten de landsgrenzen bouwen valt echt niet mee. Je hebt er geduld voor nodig en dat heb ik niet zoveel. Ik vind het al snel te lang duren.”
“Ik ben hierdoor gedwongen geduldig geworden. Ik bleef stap voor stap bouwen en bleef in mijn product vertrouwen. Ik geloofde erin dat je er met een paar kleine gelukjes wel komt. Dat deed het; we zitten inmiddels in 25 landen en richten ons buiten Nederland voornamelijk op België, Frankrijk en China. De helft van onze omzet komt nu van buiten Nederland.”
Nederland werd voor Vivienne van Eijkelenborg al snel te klein. “Ik dacht: hoezo Nederland? Het moet groter kunnen dan dat.”
Heb je ook iets kunnen leren van andere ondernemers?
“Heel erg veel. Ik ben lid van Entrepreneurs’ Organisation, een organisatie waaraan wereldwijd 12.000 ondernemers verbonden zijn. Ik heb hierdoor dus 12.000 coachen en mentoren op wie ik terug kan vallen. Ik kom elke maand samen met tien ondernemers, met wie ik samen cases behandel.”
“Wat ik van hen heb geleerd, is dat je in jezelf moet investeren. The best project you’ll ever work on is you, vind ik. Je moet jezelf blijven uitdagen, stretchen en voorzien van nieuwe inzichten. Daar zijn ondernemers niet altijd even goed in, of ze hebben er geen geld of tijd voor. Wat je ook leert van zo’n ondernemersgroepje – en ik benadruk: ik heb geen aandelen in deze club – is dat je niet alleen bent. Je bent niet de enige die fouten maakt tijdens het ondernemen en daardoor voel je je gesteund.”
Wat is je missie en wat zou je nog graag willen bereiken?
Ik vind het steeds belangrijker worden me maatschappelijk in te zetten
“Difrax staat voor happy kids. We willen kinderen blij maken door goede en mooie producten op de markt te brengen. Ik zie hierdoor nog wat uitdaging in productverbetering. Daar krijg ik doorgaans de meeste energie van. Op deze leeftijd vind ik het ook steeds belangrijker worden om me maatschappelijk in te zetten. Dus meer goede doelen. Zo zet ik me in voor op kinderen gerichte organisaties als Fonds Gezond Geboren en Free a Girl, dat meisjes bevrijdt uit de gedwongen prostitutie. Afgelopen zomer ben ik ook naar Lesbos geweest om met Movement on the Ground vluchtelingen te helpen.”
Als je een advies mag geven aan je 20-jarige zelf, wat zou dat zijn?
“Vertrouw op je gevoel en wees een leider. Ik heb daar heel erg mee geworsteld. Aan de ene kant wil je niet dominant zijn. Je wil goed luisteren naar je team en meegaand zijn. Toch moet je soms het lef blijven houden om met de vuist op tafel te slaan en op je gevoel te vertrouwen. Gewoon eens dwars door alles heengaan.”
“Ook zou ik veel eerder tegen mezelf gezegd hebben dat ik me niet zo verantwoordelijk zou moeten voelen. Doe wat goed voor jezelf is als ondernemer en persoon, zonder altijd te denken aan wat de buitenwereld zou kunnen vinden. Zit je kracht erin om een dag in de week thuis te werken om rustig plannen te maken? Doe dat dan en denk niet alleen maar: ik moet het goede voorbeeld geven. Durf voor jezelf te kiezen.”
Vivienne van Eijkelenborg was in 2016 Zakenvrouw van het Jaar. “Veel jonge ondernemers vroegen me om advies.”
Welk ondernemersboek moet iedereen lezen?
Je bedrijf is een vliegwiel dat je aan de gang moet krijgen
“Ik heb er drie. Neem Good to Great van Jim Collins als basis. Hij dwingt je ertoe je ultieme doel te benoemen. Het boek doet je realiseren dat je bedrijf een vliegwiel is dat je aan de gang moet krijgen. Dat het langzaam begint en steeds sneller gaat draaien.”
“Multipliers van Liz Wiseman (en Greg McKeown, red.) gaat vervolgens over je eigen leiderschap. Het toont je allerlei valkuilen waar we allen dagelijks intrappen. Bijvoorbeeld dat je als eerste wil reageren op een mailtje waarbij je in CC staat. Het is schrikbarend om te realiseren hoeveel onhandige dingen je iedere dag weer doet.”
“Who van Geoff Smart gaat tot slot over wie je moet aannemen. We denken allemaal dat je na twee uur aan sollicitatiegesprekken wel weet of je goed zit met een sollicitant. Geoff stelt dat je veel langer nodig hebt. De verkeerde persoon aannemen, ziet hij als een groot risico dat je veel geld kan kosten.”
Welk Nederlands bedrijf heeft het in zich de nieuwe Booking of Adyen te worden?
“Ook weer een moeilijke. Als je kijkt naar de tweehonderdvijftig grootste groeiers op nlgroeit (ondernemersplatform, red.), zie je dat onlinebedrijven het goed doen. Coolblue en Takeaway staan in de top 5. In mijn wereld zie ik online ook groot worden en daarom zeg ik: Coolblue.”
Eerder verschenen in deze Ambassadeurs-serie interviews met Eline Vrijland-Van Beest (NightBalance), Lieke Pijpers (The Next Closet), Willem van Roosmalen (Homerun), Tom Coronel (Create2Fit), Wouter de Bruijne (ParkBee) en Taco Carlier (VanMoof).
