We weten nog niet precies wáár, maar ergens in Nederland organiseren we volgend jaar het Eurovisiesongfestival. En in Zandvoort komt de Formule 1 terug, dat weten we inmiddels. Maar daar blijft het niet bij qua grote evenementen. Vrijdag 7 juni werd namelijk bekend dat in 2020 ook de ‘World Cup’ van Enactus in Nederland neerstrijkt.
Een hele eer, want in het 30-jarig bestaan van dit wereldwijde platform voor ‘sociaal ondernemen’ was ons land nog niet eerder aan de beurt geweest voor deze grootschalige finale. Het kan er mogelijk mee te maken hebben dat de Nederlander Kees Kruythoff er momenteel worldwide president is. Of dat ‘we’ de afgelopen jaren steeds goede teams hebben weten af te vaardigen.
Wat betekent dat?
Hoe dan ook; interessanter dan te kijken hoe het zo gekomen is, is kijken wat het betekent. En dat is in de eerste plaats dat we ons kunnen voorbereiden op de komst van zo’n 3.000 studenten en ondernemers uit 36 landen. Zij zullen in september in de Jaarbeurs in Utrecht hun beste beentje voorzetten, en hun ideeën delen hoe ze als ondernemers de wereld een beetje beter willen maken.
Utrecht is een toepasselijke locatie voor het gebeuren, dat door Randstad-topman Chris Heutink treffend ‘de Olympics van het sociaal ondernemen’ werd genoemd. Want natuurlijk is de domstad niet alleen de grootste studentenstad van Nederland, ook waren het jaren achter elkaar juist Utrechtse teams die naar de finales over de hele wereld werden uitgezonden.
Dit jaar Wageningen
Dit jaar viel die eer trouwens te beurt aan een team uit Wageningen. Zij hadden onder meer een browniemix weten te produceren met meelwormen als ingrediënt. Ook was er een project rondom gerecycled plasticafval uit de horeca, en werd een onderwijspakket samengesteld om het belang van bijen te benadrukken.
De Wageningers wisten vrijdag de jury te overtuigen van de levensvatbaarheid van die ideeën en mogen die nu in september voordragen in de wereldwijde finale in San José, USA. Een verrassing, want het team in de kleinste studentenstad van Nederland is pas net twee jaar bezig. En nu dus al op weg naar het hoogste podium in deze competitie.
#WeAllWin
Want een competitie is het. Ook al proberen ze met een motto als ‘#WeAllWin’ ook iets heel anders te benadrukken. Namelijk: dat het niet erom gaat elkaar de loef af te steken, maar juist om samen de wereld een stukje beter te maken.
Klimaatverandering, eenzaamheid onder ouderen, voedselverspilling, de integratie van vluchtelingen: in menig studentenstad blijken jongeren met zulke thema’s bezig, via inventieve projecten. Met als ‘hoofdprijs’ soms een heuse exit, oftewel: een project dat op eigen benen verder kan.
Bijna elk jaar staat wel zo’n succes te noteren, zoals eerder bijvoorbeeld Baking Power, Energiekliek, Klikstart, Rebottled en De Buren. Dit jaar maakte de Amsterdamse cateraar Mevrouw Cous zo’n exit bekend. Hun idee om integrerende vrouwen in hun eigen cultuur te laten koken, en dat eten vervolgens in de hoofdstad rond te brengen, is er nu blijkbaar levensvatbaar genoeg voor.
Wat dat betreft staat wat er bij Enactus gebeurt wel min of meer model voor de moderne ondernemer. Professioneel en steeds op zoek naar mooie businesskansen, maar tegelijk bevlogen, met een positief oog op de samenleving. Kijkend hoe je maatschappelijke problemen te lijf kunt gaan met onverwachte verbindingen of oplossingen. Internationaal georiënteerd, fris en vol goede moed, en niet bang om een keer op de bek te gaan en dan weer overnieuw te beginnen.
In vlekkeloos Engels
De finaledag in het Media Plaza in Utrecht is er een toonbeeld van. Alsof ze zelden anders gedaan hebben, staan de jonge teams op het podium om hun ideeën te pitchen. In vlekkeloos Engels, kleding keurig op elkaar afgestemd, ondersteund met heuse ‘jaarverslagen’ op de tafels van de juryleden, hoe klein de projecten soms ook nog mogen zijn.
Terwijl de gala’s van de middelbare scholen door de Nederlandse straten trekken, vieren de serieuze studenten hier – een paar jaar verder in hun leven – hun eigen feestje. Met opvallend veel vrouwen voor een ondernemerscompetitie. En ook opmerkelijk: nauwelijks smartphones in de pauze. Daarentegen juist volop menselijke interactie, netwerken, mensen die iets van elkaar willen leren en ervaringen willen uitwisselen. ‘Hoe doen jullie dat eigenlijk?’
Zoveel inspiratie, durf en enthousiasme, het geeft de achteloze burger moed voor de toekomst. Of zoals Unilever-topmanager Kruythoff het met een mooie woordspeling uitdrukt: ‘The future has never looked brighter.’
Eén heel klein smetje
Alhoewel, één heel klein smetje is er natuurlijk wel. Waar voor de winnaars van de afgelopen jaren nog retourtickets klaarlagen voor Toronto, Brazilië en Silicon Valley, zal de overblijvende finalist van volgend jaar het moeten doen met een retourtje Utrecht. Ook leuk…
Fotografie: Nico Alsemgeest
