1. Maak schriftelijke afspraken met de leverancier
Handig: vraag samples aan
Het zal je maar gebeuren. Heb je eindelijk een leverancier gevonden in China, blijkt dat de eerste zending goederen meteen de prullenbak in kan: de kwaliteit voldoet niet aan je wensen. Je kunt dit voorkomen door van te voren met je leverancier duidelijke, schriftelijke afspraken te maken over het product, de specificaties, wat je verwachtingen zijn, welke testen er nodig zijn.
Bij eventuele misverstanden is het namelijk handiger om te refereren naar iets dat zwart op wit staat, dan naar iets dat mondeling is afgesproken. Je kunt zelfs foto’s meesturen van hoe een goed product eruitziet versus een waardeloos product. Vraag samples aan. Schriftelijke overeenkomsten zijn ook in een land als China gebruikelijk – al doen verhalen je soms anders geloven. China kent ‘gewoon’ een contractwetgeving.
2. Huur een kwaliteitscontrolebedrijf in
Om teleurstellingen over kwaliteit te voorkomen, is het aan te raden (standaard) kwaliteitscontroles uit te voeren. Je kunt zelf regelmatig langsgaan bij je leverancier, maar het is wellicht efficiënter om daarvoor een kwaliteitscontrolebedrijf in te huren.
Er zijn genoeg kwaliteitscontrolebedrijven met kantoren in verschillende landen. De inspecteurs kijken naar de kwaliteit van de goederen vóórdat ze worden verscheept, of checken die tijdens de productie.
Dat laatste is handig omdat je dan nog de kwaliteit kunt bijsturen alvorens de zending op het vliegtuig wordt gezet. Laat van te voren aan je leverancier weten dat de kwaliteit van de producten wordt gecheckt, wanneer dat gebeurt, en waar de inspecteurs op zullen letten.
3. Weet hoeveel importheffing je betaalt
Hoeveel invoerrechten je moet betalen, hangt af van de waarde en het gewicht
Onverwachte kosten komen ook uit de hoek van importheffingen. Die betaal je vaak als je goederen invoert uit landen buiten de Europese Unie. Deze goederen geef je aan bij de douane, die er dan invoerrechten over heft. Deze worden later niet teruggegeven, zoals dat wel gebeurt met de BTW. Binnen Europa kennen we een vrij verkeer van goederen en hoeven er geen invoerrechten worden betaald.
Hoeveel invoerrechten je moet betalen, hangt bijvoorbeeld af van de waarde van de goederen of het gewicht. Daarover wordt dan een percentage importheffing berekend. Als het gaat om kleding variëren de invoerrechten bijvoorbeeld van 0 tot en met 12 procent. Voor komkommers en augurken geldt een tarief van 6 procent, voor kopererts 12 procent, rolgordijnen 22 procent. De lijst is eindeloos en gedetailleerd.
Om de waarde te kunnen berekenen zijn goederen onderverdeeld in codes, met daarbij aangegeven het percentage invoerrechten. Zo kennen planten een ‘eigen’ code, net als kleding, kunst of levende dieren. Wereldwijd gebruikt de douane dezelfde cijfers, ook wel de Taric-code of HS-code genoemd.
Verder beoordeelt de douane of er andere voorschriften gelden voor bepaalde producten, bijvoorbeeld als het gaat om veiligheid, gezondheid en milieu. En soms moet je bij de invoer van goederen nog andere heffingen betalen, zoals landbouwheffingen op landbouwproducten of antidumpingheffingen op industriële producten.
Deze belastingen moeten voorkomen dat producten op de Europese markt verschijnen tegen te lage prijzen. Om te voorkomen dat je goederen worden opgehouden aan de grens, is het dus zaak alle benodigde douaneformulieren zo precies mogelijk in te vullen. Ook hier geldt weer: er zijn genoeg bedrijven die je kunnen helpen bij het inklaren van goederen bij de douane.
4. Uit sommige landen betaal je geen invoerrechten
Nederland heeft handelsovereenkomsten met landen als Suriname en Mexico
Als je producten uit ontwikkelingslanden invoert, of uit landen waarmee de Europese Unie (en dus ook Nederland) handelsverdragen heeft afgesloten, dan betaal je minder of zelfs helemaal geen invoerrechten. Nederland kent handelsovereenkomsten met bijvoorbeeld Suriname, Mexico, Zuid-Korea en Marokko. Met Turkije vormt de Europese Unie een douane-unie. Hierdoor kunnen goederen met herkomst Turkije zonder invoerrechten worden ingevoerd.
5. Wees voorzichtig met ‘kortingen’
Jouw buitenlandse leverancier kan aanbieden om een lagere prijs op de factuur te zetten. Zo wordt de douanewaarde lager en hoef je dus minder invoerrechten te betalen. Dat is allemaal leuk en aardig, maar dan moet je die korting wel ‘echt’ krijgen, anders word je straks door de douane beschuldigd van fraude.
6. Opslag via douane-entrepot
Er bestaan publieke en particuliere douane-entrepots
Je kunt invoerheffingen vermijden als je goederen die van buiten de Europese Unie komen, opslaat in een douane-entrepot. Als je deze goederen daarna uitvoert naar landen buiten de EU, hoef je geen invoerrechten te betalen.
Je kunt ook gebruikmaken van een douane-entrepot als je goederen voor een langere tijd wil opslaan om ze pas later binnen Europa te verkopen. Zo stel je de betaling van invoerrechten een tijdje uit. Dat is fijn voor de liquiditeit van je bedrijf. Er bestaan publieke en particuliere douane-entrepots.
7. Als je bijzondere producten invoert
Vrijstelling of verlaging van invoerrechten krijg je ook als je producent bent en grondstoffen of halffabricaten importeert die (bijna) niet te krijgen zijn in de Europese Unie. Voor die producten kun je dan een zogeheten tariefschorsing of een tariefcontingent aanvragen bij het ministerie van Economische Zaken.
Een verlaagd importtarief wordt tariefschorsing genoemd als het gaat om een onbeperkte hoeveelheid producten. Als het verlaagd tarief geldt voor een beperkte hoeveelheid, dan heet dat tariefcontingent. Verlaagde tarieven gelden bijvoorbeeld voor chemische producten en landbouwproducten.
Dit artikel werd eerste gepubliceerd op de website van Management Team. Het is geschreven door Sang-Ah Yoo.
